هــــــــرگز مگو که درد ز الــطاف کبریاســت
یا اینکه چوب اوست که گویند بـی صداست
آخر چــــــــرا که چوب به مـــظلوم می خورد؟
اما چرا بــــــــساط همه ظالــمان بِراسـت ؟
آتـــــــــش گرفتـــــــــه خرمن بیچارگان زظلم
از ما مپرس، درد همین است . دوا کجاست؟
تا چشـــــــم باز کرده ایم ، همه درد دیده ایم
بیداد هرچــــــه هست، سزاوار بینواســـت ؟
گویند ظالمان هــــــــــــمه در ناز و نعــــــمتند
هرنعمتی که هـــــست بجهان سهم اغنیاست
آری سزاست تا که بــــــــسوزم همــچو عود
دستت که بر فلک نرسد، های و هو چراست؟
دیگر مکن" رســـــــا" تو گلایه خــــطاست این
هرآنچه را که بر ســـــــرت آید بـــگو قـــــــضات
سرکار خانم "گیتی رسائی"
"یلدا مبارک"
قمار عشق